Om vogels goed - vooral van dichtbij - te kunnen fotograferen, worden er permanente schuilhutten gebouwd en verhuurd. Ik ben al in een aantal hutten geweest maar hut 8 van Glenn Vermeersch stond nog hoog op mijn wenslijstje omwille van de mogelijkheid om wilde roofvogels van dichtbij te kunnen zien. Op de site van Glenn staat er bij de beschrijving van hut 8 onder andere dit: "Deze hut is met voorsprong mijn meest geïsoleerde locatie, kilometers diep in de Kalmthoutse bossen. De setting zelf is sober, maar functioneel. Hou rekening met lange periodes met weinig beweging, maar hou vooral ook rekening met het plots verschijnen van verschillende soorten! Kortom, dit is een hut voor vogelaars en doorwinterde fotografen met een behoorlijke dosis geduld, een hut ook waar de kwaliteit van de soorten primeert op de kwantiteit!"

Met hut versta hier vooral gewoon een overdekte tweepersoonszitbank in een bos met spiegelglas voor waardoor je kan fotograferen. Om de vogels niet te verstoren is het heel belangrijk om de hut tijdens het fotograferen niet te verlaten en lawaai zo veel mogelijk te vermijden. 

Dit materiaal had ik allemaal mee:
- lenzen 400mm en 70-200mm + Teleconverter 1.4
- Canon EOS 7D, EOS 5D3 en EOS M (lens 22mm)
- 6 batterijen en 5 geheugenkaartjes 
- 12 sandwiches, een paar koekjes en een trosje druiven
- flesje cola zero, thermosje thee
- muts, handschoenen, sjaal, 6 lagen kleren en fleecedekentje omdat het erg koud kan worden
- iPad en iPhone om contact met collega fotografen (in het circuit beter bekend als 'de Pascallen' - De Mucnk en Jonckers) in een andere hut te onderhouden, maar vooral om een paar apps te kunnen gebruiken om vogels te herkennen: 
1) Vogels van Europa
2) Tjilp! Vogelzang uit West-Europa
- 2 statiefkoppen en bijhorende plaatjes

Hieronder mijn favoriete beelden per soort en uiteraard begin ik met de roofvogels.

De uitstap van de fotoclub van Natuurpunt Zuidoost-Limburg van oktober had als thema paddenstoelen. Opnieuw nam gids Jan Vandegoor ons mee op sleeptouw in ons werkgebied van vandaag: het knappe natuurgebied de Hoefaert. Ondanks de aanhoudende droogte - paddenstoelen houden van vochtig weer - vonden we toch een heel aantal mooie exemplaren. Uit angst voor te grote blunders, waag ik me alvast niet aan de soortnamen.