Kort reeksje van een distelvlinder op een vlinderstruik in de tuin.

Vandaag samen met mijn vrouw, twee kindjes en een vriendje van hen de Kevie ingetrokken. Ik wilde hen graag de bevers laten zien waarvan ik zelf al een aantal keren heb mogen genieten. Omdat de Kevie hier om de hoek ligt, gingen we rond 19u30 te voet op zoek  naar de bever.

Steeds als ik naar de bevers ga kijken, gaat het grootste gedeelte van mijn tijd op aan wachten. En ook deze keer was dat niet anders. Gelukkig waren er wat ijsvogels en blauwe reigers om ons ondertussen te entertainen. En kinderen hebben in de natuur weinig nodig om zich toch te amuseren: een paar handen en wat zand en je hebt meteen een rebellenbasis op Tatooine.

Maar gelukkig werd ons geduld beloond. 

Vanavond ben ik nog eens op zoek gegaan naar de bevers van De Kevie. Ik heb er eentje gespot, maar hij/zij zwom vrij snel door en ging een deel van het gebied in waar ik hem/haar niet meer kon volgen. En tijdens het wachten ook nog wat andere soorten gefotografeerd.

Blauwtjes blijf ik bijzonder fascinerende en mooie vlinders vinden. Meestal hebben de vleugels een behoorlijke portie blauw, maar bij deze kleine vuurvlinder is dat niet zo. En die "alien like" ogen vind ik nog het leukst!

In Zweden bezocht ik eind juni 2015 Store Mosse National Park. Het ligt 170 km ten westen van Göteborg. Volgens Wikipedia is Store Mosse Zweeds voor "groot moeras". Het nationaal park ligt in het landschap Småland, in de gemeenten Vaggeryd, Gnosjö en Värnamo. Het totale gebied Store Mosse heeft een oppervlakte van ongeveer 100 km², hiervan is 77 km² erkend als nationaal park. Het is een belangrijk vogelgebied met een bijzondere flora en fauna. Het in het nationaal park gelegen meer Kävsjön is een van de belangrijkste broedplaatsen voor kraanvogels in Zweden. Goed uitgangspunt om het Nationaal Park te verkennen, voor wandeltips en info over het Nationaal Park is Naturum, het bezoekerscentrum in Hillerstorp.
Als overnachtingstip kan ik zeker Villa Vilan aanraden. Villa Vilan is een sfeervolle B&B op een ecologische boerderij in Galtås op 15 minuten rijden van het Nationaal Park.

Ik koos voor de langste wandeling van 14 kilometer (Kävsjön pad). Deze wandeling gaat helemaal rond het meer Kävsjön. Zeker het noordelijke gedeelte is heel knap met veel afwisseling in landschappen/biotopen. In het zuidelijk gedeelte wandel je dichtbij de hoofdweg doorheen het nationaal park (151) en dat geeft wat geluidshinder van doorrijdende wagens. Het grootste gedeelte van dit pad wandel je op planken omdat de ondergrond zeer nat is. 

Je kan de wandeling op verschillende plaatsen starten en ik ben begonnen bij Svänö. Hier staan enkele heel rudimentaire huisjes waar je kan overnachten. De afwisseling in landschap zorgt meteen ook voor afwisseling in soorten. In de natte stukken vind je gemakkelijk zonnedauw, een kleine, vleesetende plant. 

In het bos kwam ik naast deze twee spelende eekhoorns ook wat vlinders tegen. De oranje is een parelmoervlinder: zilveren maan (met dank aan Freddy Janssens voor de determinatie), De wit-bruine is mij helemaal onbekend.

Deze vogels kwam ik allemaal tegen in het zuidelijk deel van de wandeling. Een vermoeden van paapje, maar ook hier kan ik de juiste soortnamen niet meteen terugvinden.

De wandelplanken waren een ideaal zonnebaadplekje voor heel wat hagedisjes.

Na de wandeling rond het meer Kävsjön, ben ik met de auto verder gereden naar Björnekullakärret. Dit is één van de zeldzame rijke vennen in de Zweedse zuidelijke hooglanden. Door het voedsel- en kalkrijke grondwater, kunnen veeleisende soorten zoals wilde orchideeën hier goed gedijen. 

Op weg naar Björnekullakärret kreeg ik nog een onvoorzien kadootje: in een weiland waren 5 kraanvogels aan het eten. En iets verder dacht ik een eland te zien, maar het bleek een reebok te zijn.